شهید رضا طالبی در سال ۱۳۴۴ با به عرصه حیات گذاشت و پس از شش ماه پدرش میدان زندگی را ترک گفت و او کودکی محروم از محبت پدر به دست تقدیر و سرنوشت سپرده شد و در جاده زندگی با کوله باری از غم و اندوه به رفتن ادامه داد. مادرش او را در کنف حمایت خود با همه سختی ها و کلالت ها سرپرستی می کند و چون طفل دبستانی می شود نام او را در یکی از دبستان ها می نویسد و دوره تحصیلات ابتدایی او شروع می شود رضا روحی بلند و عشقی خدایی داشت. علاقه او نسبت به خاندان رسول خدا بی اندازه و زاید الوصف بود او در بین خانواده اش به تمام معنی بزرگ و دلسوز و فداکار و همچون شمعی خود سوز و سود بخش دیگران بود روحی که از تعلیم و تربیت اسلامی در او دمیده شده بود. او را به پروازی ملکوتی سوق می داد. بیشتر اوقاتش را به مسائل دینی و مذهبی و خصوصا کشف مجهولات و نادانسته های خود می کرد و دلبستگی و شوقی به گفتن اذان داشت کم کسی است که صدای اذانش را نشنیده و به وجد نیامده باشد حالا بزرگتر شده بود و می بایست به مدرسه راهنمایی برود.

تا هم تلاش علمی بیشتری داشته وهم در طلب مایحتاج زندگی سختی بیشتری را تحمل کند در دوره راهنمایی دانش آموزی کوشا بود او در تظاهرات و مجالسی که در روز های شروع انقلاب بر پا می شد شرکت فعالانه داشت با طلیعه پیروزی انقلاب رضا روحیه انقلابی خود را در قالب فردی مبارز و هوشیار در جامعه تجلی می نمود بعد از این گام به هنرستان در رشته تحصیلی برق می گذارد و رضا علاوه بر تحصیل همراه با همه مشکلات به فعالیت هایی در سپاه و بسیم می پردازد و در پایگاه بسیج با عشق و علاقه فراوان به حفظ و حراست اسلام و ناموس و کشور خود مشغول می شود و اخذ مدرک دیپلم در اولین مرحله کنکور سراسری بعد از انقلاب فرهنگی با بهترین رتبه قبولی در رشته قدرت وارد دانشگاه فنی مهندسی تبریز می گردد فعاليت ها و خدمات او زبان زد می شود وکلاس های شبانه روزی او در تبریز بی اندازه چشمگیر است در آن هنگام که بعثیان کافر به حریم کشور مان تجاوز می کنند به امر امام که شرکت همه اقشار مردم را در جبهه ها واجب کفایی دانستند رضا با شور و علاقه وافر به امام و مملکت و دین مبين اسلام لبیک گفته و راهی جبهه ها می گردد و بعد از مدتی در پایان ماموریت خود به شهر اردستان زادگاهش باز می گردد و بار دیگر روحیه شهادت طلبی و ایثار او و وجدان بیدار و آگاهش او را راهی جبهه ها می گردد ورضا که با باقی ماندن سه ماه دیگر از تحصیلاتش می توانست از دانشگاه فارغ التحصیل گردد به جبهه می رود و در عملیات غرور آفرین کربلای ۵ جان به جان آفرین تسلیم می کند. و از دانشگاه سرور شهیدان حسین بن علی ^{علیه السلام} موفق به اخذ مدرک زیبای شهادت می گردد.