شهید احمد فتحی در سیزدهم خرداد سال 1340 در شهرکرمان متولد شد سنین اوایل زندگی را در میان خانواده در دامان پدر و مادر گذراند. پدرش فردی عالم و متقی و عارف به مسائل دینی و اجتماعی و مادرش از خانواده ای محترم و با تقوا و جمع این دو از خانواده یک محیط روحانی و معنوی ساخته بود همچنین نحوه معیشت و سادگی وضع زندگی آقای یک نمونه از صداقت و زهد اسلامی بود و ساخت شخصیت شهید احمد تحت تاثیر این عوامل به حد کمال رسید وتکامل استعدادهای فطری و ذاتی او خیلی سریع رشدکرد و فطرتش کمتر دچار انحراف و دستخوش تحریف و تبدیل قرار گرفت. شهید احمد فردی با ایمان پرهیزکار و در محیط کار مدرسه جدی و فعال بود و در رابطه با دوستان صمیمی و با محبت و نسبت به آنان مصلح و خیرخواه بود، در دوران تحصیل به کلی با فرهنگ رایج در جامعه بیگانه بود و اندیشه های آمریکایی بر او کوچکترین تاثیری نگذاشته بود. در سال چهارم دبیرستان بود که انقلاب به اوج خود رسیده بود شهید احمد فتحی در تظاهرات و اعمال و فعالیت های ضد رژیم فعالانه شرکت می کرد و حتی چندین مرتبه توسط مامورین کتک خورد و مضروب شد. بعد از پیروزی انقلاب در کنار فعالیت های اجتماعی و سیاسی به مطالعه دروس خود ادامه داد و بعد از اخذ دیپلم در کنکور دانشگاه شرکت کرد و موفق شد رتبه 254 را کسب کند و به دنبال این موفقیت در رشته پزشکی دانشگاه تهران ثبت نام کرد و قبول شد و با پشتکار تلاش وصف ناپذیری به تحصیل ادامه داد. در همین تحصیل فعالیت های سیاسی و اجتماعی را فراموش نکرد از جمله در تایید حرکت دانشجویان پیرو خط امام و جلوگیری از تاثیر افکار و مقاصد لیبرالی در سرنوشت گروگان ها حتی در شبی که صادق قطب زاده اقدام به تحویل گرفتن گروگان ها کرد. شهید احمد از کسانی بود که مصرانه از این عمل جلوگیری می کردند و این گام ارزشمند و تعیین کننده ای در جهت حاکمیت خط امام در جریانات سیاسی کشور بود. بعد از انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه شهید احمد به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و علیرغم به پیشنهاد برادران سپاه که به وجود احمد در واحد فرهنگی و روابط عمومی احتیاج داشتند به واحد عملیات رفت و تلاش زیادی نمود تا او را به جبهه ها اعزام کنند حتی در این مورد تهدید کرد که اگر مرا به جبهه اعزام نکنید از سپاه بیرون می روم. بالاخره با سعی فراوان توانست با یکی از واحدهای سپاه به مهاباد برود و بعد از پایان یک دوره سه ماه دیگر در آغاز ماند، در نامه ای به برادرش علل ماندنش در مهاباد را چنین توصیف می کند: فکر نکنید که محیط جنگی و هیجانات خاص اینگونه محیط ها را به ماندن تشویق کرده یا اینکه در اثر زندگی سپاهی گوی الینه در این جا به علت کمبود نفرات احتیاج شدیدی احساس می شود و از طرفی در کرمان نیازی به وجود من نیست و من در اینجا بهتر می توانم خدمت کنم شهید احمد فتحی به گفته دوستان و همکارانش نمونه زهد و تقوی و الگوی اخلاق اسلامی بود شهید احمد مصداق کامل و بارز قوی علی ^(ع) بود (زهاد اللیل و اسد النهار) شهید احمد فتحی یکی از پایگاه های مستقر در مهاباد را که به علت نزدیکی در تیررس بود ضد انقلابیون دمکرات بلااستفاده مانده بود از نو احیا کرد. خودش کیسه های شن را یکی یکی به پشت می کشید و در اطراف پایگاه سنگر ایجاد می کرد و به همین خاطر بعد از شهادتش پایگاه نامبرده به نام شهید فتحی نامگذاری شد و بالاخره در 60/10/24 در یک درگیری در روستای دارلک مهاباد براثر اصابت گلوله ای از سوی عوامل ضد انقلاب شلیک شده بود به لقاءالله پیوست و نامش برای همیشه در صفحه گیتی و در زمره شهدا اسلام باقی ماند.